پمپ خود مکش

پمپ خود مکش چیست؟

پمپ خود مکش (پمپ خود پرایمینگ) نوعی پمپ گریز از مرکز است که برای تخلیه خودکار هوا یا گازها از خط مکش پمپ و محفظه طراحی شده است و به آن اجازه می‌دهد حتی زمانی که پمپ در ابتدا با مایع پر نشده است، کار کند. این توانایی “خود پرایم کردن – خود مکش” نیاز به مکش دستی را از بین می‌برد، جایی که اپراتور باید قبل از راه اندازی پمپ را به صورت دستی با مایع پر کند.

مکانیزم خود پرایمینگ یا خود مکش با استفاده از یک ویژگی طراحی خاص به نام محفظه پرایمینگ یا سیستم پرایمینگ به دست می‌آید. این محفظه یا سیستم به ایجاد خلاء جزئی در محفظه پمپ کمک می‌کند، که مایع را از منبع یا مخزن می‌کشد و هوا یا گازهای موجود در فرآیند را از بین می‌برد. هنگامی که پمپ پر می‌شود و با مایع پر می‌شود، به روشی مشابه پمپ گریز از مرکز استاندارد عمل می‌کند و فشار لازم را برای حرکت سیال در سیستم ایجاد می‌کند.

پمپ های خود پرایمینگ یا پمپ خود مکش Self-priming valve pump معمولاً در کاربردهایی استفاده می‌شوند که ممکن است جریان متناوب، حباب هوا، یا موقعیت هایی که پمپ در بالای منبع مایع قرار دارد وجود داشته باشد. آنها اغلب در محیط‌های صنعتی، کشاورزی و شهری برای اهداف مختلفی از جمله انتقال آب، آبیاری، آبگیری، انتقال فاضلاب و پمپاژ سیالات با محتوای هوا یا گاز بالا استفاده می‌شوند.

توجه به این نکته مهم است که در حالی که پمپ های خود مکش (پمپ خود پرایمینگ) توانایی تخلیه هوا و پرایم کردن خود را دارند، هنوز نیاز به راه اندازی اولیه و نگهداری مناسب برای اطمینان از عملکرد مطلوب دارند.

تعریف پمپ خودمکش چیست ؟

پمپ هاي گريز از مركز و لوله مكش آنها را بايد قبل از راه اندازي كاملا از آب پر نمود. اين كار براي انجام صحيح عمل مكش در اين پمپ ها انجام مي‌شود.

در تاسيساتي كه پمپ ها در ارتفاعي پايين تري از منبع مكش نصب مي‌شوند، پمپ در تمام مواقع پر از آب مي‌باشد. نصب پمپ ها در ارتفاعي پايين تر از مخزن مكش براي تمام پمپ هايي باسرعت مخصوص بالا و همچنين آنهايي كه نياز به ارتفاع مكش مثبت NPSH زيادي دارند معمول مي‌باشد.

ليكن پمپ هايي كه مكش آنها بصورت منفي صورت مي‌گيرد (يعني مخزن مكش آنها پايين تر از سطح ارتفاع پمپ قرار دارد) همواره بايد قبل از راه اندازي از آب پر شود.

پمپ هايي به نام پمپ های خودمکش وجود دارند كه داراي يك پروانه مخصوص هستند كه در طرف مكش پروانه پمپ اصلي نصب مي‌گردد. هنگام راه اندازي ابتدا اين پروانه پوسته و لوله مكش را از هوا تخليه كرده و پس از پر شدن پوسته پمپ از سيال، پروانه اصلي شروع به كار مي‌كند. در ضمن با استفاده از وسايل كمكي نيز مي‌توان پمپ ها را بصورت خود مکش در آورد. در پمپ های خود مکش احتياجي نيست كه لوله مكش آنها از آب پر شود.

انواع پمپ های خودمکش

پمپ هاي جابجايي مثبت رفت و برگشتي و دوراني در شرايط مناسب تا حد مكش كل 5/8 متر خودمكش هستند.

ولي در هنگاميكه لوله مكش طولاني باشد و يا در شرايط نصب خاص بايد پمپ هواگيري شود.

پمپ ديافراگمي، دنده اي، پيچي نيز هنگاميكه بصورت خشك راه اندازي مي‌شوند توانايي مكش را دارند و در نتيجه پمپ خود مکش هستند.

پمپ هاي تيغه اي فقط براي سرعت هاي بالاتر از ” سرعت حداقل” بصورت پمپ خود مکش عمل مي‌كنند.

• پمپ هاي گريز از مركز يا بقيه پمپ هاي روتوديناميك (جريان مختلط يا جريان محوري) خود مکش نيستند چراكه در هنگام خشك بودن قادر به خارج كردن هوا از محفظه پمپ نمي‌باشند. در حقيقت، به جز يك مورد (Side Channel Regenerative Pump) پمپ هاي روتوديناميك ذاتا قابليت خارج كردن هوا از محفظه، پروانه و خط مكش را ندارند. اگرچه با استفاده از روش ها و يا طرح هاي ابداعي مي‌توان آنها را بصورت پمپ خودمكش در آورد.

شرط اصلي خودمكشي براي پمپ هاي گريز از مركز اين است كه:

• سيال پمپ شونده بايد قابليت وارد كردن هوا را به صورت حباب داشته باشد تا هوا از قسمت مكش پمپ خارج شود.
• بعد از اينكه مخلوط سيال- هوا از طريق پره تخليه شد، بايد به هوا امكان جدا شدن از سيال داده شود و همچنين امكان خارج شدن يا جارو شدن هواي جدا شده نيز از طريق خروجي فراهم شود.

بنابراين چنين پمپ خودمكش اي در سمت رانش به يك جدا كننده هوا كه غالبا يك محفظه نسبتا بزرگ يا مخزن  (كه مي‌تواند به محفظه پمپ بچسبد يا درون محفظه ساخته شود) مي‌باشد، احتياج دارد.

پمپ هاي گريز از مركز 

همانطور كه گفته شد، پمپ هاي گريز از مركز متداول خودمكش نيستند. ولي با قرار دادن آنها در مكش مثبت و يا مجهز كردن پمپ با وسائل خود مکش مناسب مي‌توان اين مشكل را حل كرد. در اين صورت اين پمپ ها در طبقه پمپ های خود مکش قرار مي‌گيرند. تجهيزات خود مکشی عبارتند از:

1. نازلها،
2. ديفيوزرها،
3. اژكتورها
4. پمپ هاي هواي جداگانه.

در پمپ خود مکش گريز از مركز وقتي كه پره ها به چرخش در مي‌آيند، خلا بوجود مي‌آيد و هوا را به داخل پمپ مي‌كشد و با مايع درون محفظه مخلوط مي‌گردد.

مخلوط هوا و مايع به محفظه مكش كه هوا را جدا مي‌كند، كشيده مي‌شود. هواي جدا شده از مجراي خروجي خارج مي‌گردد و مايع به علت جرم حجمي بيشتر برگشته و دوباره چرخش مي‌يابد. هنگاميكه تمام هوا از لوله مكش تخليه مي‌شود، پمپ خود مکش راه اندازي مي‌گردد و مثل يك پمپ گريز از مركز معمولي كار مي‌كند. اين پمپ مي‌تواند مخلوط هوا و مايع را نيز جابجا كند.

شير يك طرفه‌اي كه روي خط مكش پمپ نصب مي‌گردد، از برگشت مايع جلوگيري مي‌كند. بنابراين هنگاميكه پمپ دوباره راه اندازي مي‌گردد، زماني براي خودمكشي صرف نمي‌شود.

زمانيكه هوا وارد خط مكش گردد، شير يك طرفه وجود مايع كافي در محفظه پمپ براي راه اندازي مجدد را تضمين مي‌كند.

عملکرد پمپ خود مکش

برش ديگري از پمپ خودمكشي با عملكرد مشابه در شكل 2 نشان داده شده است.

شكل 3 سيكل راه اندازي يك پمپ خود مکش افقي را نشان مي‌دهد. مطابق شكل:

1. براي راه اندازي خوب بايد سيال كافي درون محفظه وجود داشته باشد. سيال هوا را به داخل پره مي‌كشد.
2. مخلوط هوا – مايع از حلزوني خارج و وارد محفظه جدايش مي‌گردد. مخلوط هوا – مايع در محفظه با روش ته نشين شدن مايع و تخليه هوا از شير تخليه جدا مي‌شود. مايع بدون هوا از طريق مسير كنارگذر براي مكش مجدد به پره ها بر مي‌گردد. با ورود مجدد هوا، سيكل خروج گاز براي كاهش فشار در لوله مكش ادامه مي‌يابد.
3. مايع در لوله مكش بالا مي‌آيد تا كاملا پر گردد، آنگاه پمپ مانند پمپ هاي گريز از مركز با مكش مركزي عمل مي‌كند. پس از راه اندازي، فشار افزايش يافته در درون حلزوني جريان را از طريق باز كردن مسير كنارگذر بر مي‌گرداند.

پمپ هاي ديافراگمی خودمكش 

پمپ هاي ديافراگمی خودمكش اغلب براي پمپاژ آبهاي غليظ يا لجن حاوي مواد ساينده يا خاك بكار مي‌روند. يك نمونه از اين پمپ ها در شكل 4 نشان داده شده است.

در اين پمپ جريان سيال ناشي از حركت ديافراگم مي‌باشد. وقتي كه ديافراگم از كف محفظه بالا مي‌رود، ايجاد مكش كرده و منجر به كشيده شدن مايع از طريق شير مكش به درون محفظه مي‌گردد. هنگامی كه ديافراگم در حال پايين رفتن است مايع از طريق شير تخليه خارج مي‌شود. وقتي كه ذرات جامد از حركت ديافراگم جلوگيري مي‌كنند يك ميله کوپلینگ فنری وارد عمل مي‌گردد. همچنين وقتي كه پمپ در حالت مكش تغذيه مي‌باشد و شن و پودر بعلت متوقف شدن پمپ تمايل به ته نشين شدن يا سخت شدن داشته باشد اين ميله فنر کوپلینگ شروع به كار مي‌كند. وقتي كه پمپ مجددا روشن مي‌شود، فنر چند ضربه ميزند تا دوباره پودر با مايع مخلوط گردد.

نازل راه انداز 

اساس عملكرد نازل راه انداز تامين سيال براي مركز پروانه پمپ در هنگام راه انداز مي‌باشد. اين سيال از باقي مانده سيال درون محفظه (بعد از آخرين توقف پمپ) كشيده مي‌شود. با توجه به اين روش از يك محفظه با شكل خاص استفاده مي‌شود كه داراي يك انشعاب مكش در بالا بوده و يك شير (يك طرفه) روي انشعاب از سيفون شدن مجدد سيال به عقب از طريق خط مكش جلوگيري مي‌كند. در حالت ديگري از اين روش، يك مخزن جداگانه حاوي مايع باقي مانده كه به پمپ چسبيده است مورد استفاده قرار مي‌گيرد.

زمان راه اندازي، جريان پيوسته اي از اين مايع باقي مانده از طريق نازل راه انداز به مركز پروانه ريخته مي‌شود. جريان از نازل بصورت اسپري پاشيده شده و توسط پروانه جاروب مي‌گردد و هواي آن مجددا گردش مي‌يابد تا هنگاميكه هوا كاملا تخليه شده و جريان نرمال از طريق پره ها به درون لوله مكش كشيده و از لوله تخليه خارج گردد.

ادامه

سپس جريان سيالي كه از مدار راه انداز مي‌گذرد بطور دستي يا خودكار از طريق شير قطع كننده جريان متوقف مي‌شود. طراحي ديگر پمپ خود راه انداز مي‌تواند شامل طراحي حلزوني هاي مخصوص يا پره هاي راهنما براي بهبود اثر نازل باشد. هنگاميكه پمپ شروع به كار مي‌كند مخلوطي از مايع – هوا در روي گذرگاه پروانه بوجود مي‌آيد. سپس هوا در مقطع نازل جدا شده و از انشعاب تخليه عبور كرده و مايع براي گردش مجدد بر مي‌گردد.

اين روند تا تخليه شدن تمام هوا از لوله مكش و پر شدن كل لوله مكش از سيال ادامه دارد.

راندمان پمپ تحت شرايط عملكرد معمولي مقداري كاهش مي‌يابد، مقدار اين كاهش توسط طراحي فرم نازلي كه در داخل محفظه باقي مي‌ماند، تعيين مي‌گردد و با استفاده از طراحي مناسب مي‌توان افتها را به حداقل رساند.

ديفيوزر 

اصول كاركرد ديفيوزر همانند نازل راه انداز مي‌باشد بطوريكه بايد در زمان متوقف بودن پمپ شرايط را براي نگهداشتن مقداري از مايع باقي مانده در محفظه فراهم سازد. هنگام راه اندازي مجدد، اين مايع از كانال ديفيوزر عبور مي‌كند تا به پروانه ها برخورد نمايد و به صورت اسپري در آيد و به اين ترتيب هوا همانند سيستم نازل خارج مي‌گردد.

اژكتور 

پمپ جت يا پمپ اژكتور نيز بعنوان وسايلي كمكي براي ايجاد خاصيت خودمكشي در پمپ هاي گريز از مركز بكار مي‌روند. سطح معيني از مايع در درون مدار اژكتور باقي مي‌ماند و هوا را از لوله مكش به داخل مي‌كشد. هوا از پمپ مي‌گذرد تا از خروجي تخليه گردد (كه غالبا در مخزني كه در خروجي نصب شده است جدا مي‌گردد)، گردش جريان ادامه مي‌يابد تا زمانيكه لوله مكش كاملا از هوا تخليه شده و پمپاژ عادي شروع شود (يعني اگر مخزني نصب شده باشد، هوا كاملا از مخزن تخليه گردد).

از آنجاييكه توسط جريان عبوري از تزريق كننده تلف مي‌شود، يك مدار خود بالانس بكار گرفته مي‌شود. هنگاميكه عمليات پمپاژ به حالت عادي خود برسد، اين خود بالانس به صورت خودكار جريان عبوري از مدار اژكتور را متوقف مي‌نمايد. اژكتورها اين مزيت را دارند كه مي‌توانند هد مكشي زيادي بوجود آورند و غالبا به وجود ناخالصي ها در مايعات جابجا شونده حساس نيستند، مگر در صورتيكه ناخالصي ها خاصيت چسبندگي داشته باشند. در حاليكه سيال حاوي مواد جامد باشد، يك تانك ته نشين (حوضچه آرامش) در طرف مكش قرار دارد، تا امكان ورود مواد جامد را به مدار اژكتور كاهش دهد.

پمپ خروج هواي ثانويه 

اين سيستم خود مکش يك پمپ ثانويه را به پمپ گريز از مركز اوليه تركيب مي‌كند. وسيله دوم غالبا يك پمپ رينگ مايع (پمپ هايي كه مي‌توانند با هم روي يك محور باشند) يا يك پمپ جانبي است كه مي‌تواند مقابل پروانه گريز از مركز نصب شود. در اين وضعيت يايد وجود مقدار معيني از مايع در كانال جانبي تضمين شود. هدف پمپ ثانويه تخليه هوا از محفظه پمپ و خط مكش مي‌باشد. به محض اينكه محفظه از مايع پر شد، پمپ گريز از مركز شروع به كار مي‌كند و پس از اين هر دو پمپ بصورت موازي كار خواهند كرد.

کاربردهای اصلی پمپ های خود پرایمینگ چیست؟

پمپ های خود مکش در صنایع مختلف کاربردهای مختلفی دارند. برخی از کاربردهای اصلی پمپ های خود مکش عبارتند از:

انتقال آب: Water Transfer

پمپ های خود پرایمینگ معمولاً برای انتقال آب از یک مکان به مکان دیگر استفاده می‌شوند. آنها اغلب در سایت های ساختمانی، عملیات کشاورزی و موقعیت های اطفاء حریق که در آن آب باید سریع و کارآمد جابجا شود، استفاده می‌شود.

آبیاری: Irrigation

پمپ خود مکش یا پمپ های خود پرایمینگ برای سیستم های آبیاری که نیاز است آب از منبعی مانند چاه، حوض یا رودخانه برداشت و در مزارع یا باغ ها توزیع شود، مناسب است. این پمپ‌ها می‌توانند آب را در میان زباله ها و مواد جامد مدیریت کنند و برای کاربردهای آبیاری ایده آل هستند.

آبگیری: Dewatering

پمپ خود مکش یا پمپ های خود پرایمینگ برای حذف آب یا سیالات اضافی از مناطقی مانند کارگاه‌های ساختمانی، زیرزمین ها، تونل های زیرزمینی و عملیات معدن استفاده می‌شوند. آنها قادر به مدیریت آب مخلوط با مواد جامد هستند و در کاربردهای آبگیری موثر هستند.

جابجایی فاضلاب: Wastewater Handling

پمپ خود مکش یا پمپ های خود پرایمینگ در تصفیه خانه های فاضلاب، سیستم های سپتیک و ایستگاه های پمپاژ برای جابجایی فاضلاب و فاضلاب استفاده می‌شوند. آنها می‌توانند سیالات با محتوای جامد بالا را مدیریت کنند و برای مقابله موثر با چالش های پمپاژ فاضلاب طراحی شده‌اند.

فرآیندهای صنعتی: Industrial Processes

پمپ های خود پرایمینگ یا پمپ خود مکش در فرآیندهای صنعتی مختلف کاربرد دارند که در آن توانایی خود پرایم کردن بسیار مهم است. آنها برای انتقال مایعات در کارخانه های شیمیایی، پالایشگاه ها، فرآوری مواد غذایی و آشامیدنی، صنایع داروسازی و سایر عملیات های تولیدی استفاده می‌شوند.

کاربردهای دریایی و کشتی: Marine and Shipboard Applications

پمپ های خود پراینگ در کاربردهای دریایی برای پمپاژ آب، جابجایی آب بالاست و انتقال کلی سیال در کشتی ها و قایق ها استفاده می‌شود. قابلیت خود پرایمینگ آنها در شرایطی که پمپ ممکن است بالای خط آب باشد، ارزشمند است.

صنعت نفت و گاز: Oil and Gas Industry

پمپ های خود پراینگ در صنعت نفت و گاز برای جابجایی سیالاتی مانند نفت خام، فرآورده های نفتی و گل حفاری استفاده می‌شوند. آنها می‌توانند مایعات با ویسکوزیته بالا را مدیریت کنند و در انتقال نفت، مزارع مخازن و عملیات میدان نفتی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

اینها تنها چند نمونه از کاربردهای اصلی پمپ خود مکش یا پمپ های خود پرایمینگ هستند. تطبیق پذیری، قابلیت اطمینان و توانایی آن ها برای کنترل سیالات با هوا یا جامدات، آنها را برای طیف وسیعی از صنایع و نیازهای انتقال سیال مناسب می‌کند.

مزایا و معایب استفاده از پمپ های خود پراینگ چیست؟

استفاده از پمپ های خود پرایمینگ دارای مزایا و معایب متعددی است. در اینجا برخی از نکات کلیدی در مورد پمپ خود مکش وجود دارد، که باید در نظر بگیرید:

مزایای پمپ های خود مکش:

1. سهولت استفاده: (Ease of Use) یکی از مزایای اولیه پمپ های خود مکش، سهولت استفاده از آنها است. آنها نیاز به مکش‌کاری دستی را از بین می‌برند که باعث صرفه جویی در زمان و تلاش می‌شود. هنگامی که پمپ در ابتدا آماده شد، می‌تواند به طور خودکار به کار خود ادامه دهد، حتی اگر سطح مایع به طور موقت کاهش یابد.
2. تطبیق پذیری: (Versatility) پمپ های خود پرایمینگ همه کاره هستند و می‌توانند طیف وسیعی از مایعات، از جمله مایعات دارای مواد جامد یا زباله را مدیریت کنند. پمپ خود مکش برای کاربردهای مختلف مانند انتقال آب، مدیریت فاضلاب، آبگیری و پمپاژ سیالات چسبناک مناسب هستند. این تطبیق پذیری آنها را در صنایع مختلف ارزشمند می‌کند.
3. راحتی: (Convenience) استفاده از پمپ های خود مکش در شرایطی که پمپ ممکن است بالای منبع مایع قرار گیرد، مناسب است. این ویژگی نیاز به نصب و راه اندازی پیچیده را از بین می‌برد و امکان انعطاف پذیری در قرار دادن پمپ را فراهم می‌کند.
4. راندمان: (Efficiency) پمپ های خود مکش راندمان خوبی از نظر انتقال سیال ارائه می‌دهند. پمپ های خود مکش می‌توانند فشار قابل توجهی را برای حرکت موثر مایعات، حتی در شرایط چالش برانگیز یا هنگام برخورد با سیالات با ویسکوزیته بالا، ایجاد کنند. آنها می‌توانند هوا یا گاز را بدون به خطر انداختن عملکرد خود کنترل کنند.

معایب پمپ های خود پراینگ:

1. لیفت مکش محدود: (Limited Suction Lift) پمپ های خود پرایمینگ در مقایسه با پمپ های گریز از مرکز استاندارد، قابلیت مکش محدودی دارند. لیفت مکش به حداکثر فاصله عمودی اشاره دارد که پمپ خود مکش می‌تواند مایع را از منبع خارج کند. اگر لیفت مکش از ظرفیت پمپ بیشتر شود، ممکن است نتواند به خوبی کار کند یا مکش کند.
2. پرایمینگ اولیه: (Initial Priming) اگرچه پمپ های خود پرایمینگ نیاز به پرایمینگ دستی را در حین کارکرد عادی از بین می‌برند، اما هنوز هم قبل از اولین استفاده یا بعد از تعمیر و نگهداری نیاز به فرآیند پرایمینگ اولیه دارند. این مرحله شامل پر کردن محفظه پمپ خود مکش با مایع برای ایجاد مکانیسم پرایمینگ است. هنگام راه‌اندازی یا راه‌اندازی مجدد پمپ، نکته مهمی است.
3. تعمیر و نگهداری: (Maintenance) پمپ های خود پرایمینگ ممکن است در مقایسه با پمپ های غیر خود پراینگ نیاز به تعمیر و نگهداری بیشتری داشته باشند. اجزای اضافی درگیر در مکانیزم پرایمینگ ممکن است برای اطمینان از عملکرد مناسب نیاز به بازرسی، تمیز کردن و سرویس منظم داشته باشند. بی توجهی به نگهداری می‌تواند بر قابلیت پرایمینگ پمپ تأثیر بگذارد.
4. هزینه: (Cost) پمپ های خود پرایمینگ به دلیل طراحی تخصصی و اجزای اضافی معمولاً گرانتر از پمپ های گریز از مرکز استاندارد هستند. بسته به مدل و کاربرد خاص، هزینه خرید، نصب و نگهداری ممکن است بالاتر باشد.

ضروری است که مزایا و معایب را در زمینه نیازهای خاص و شرایط عملیاتی خود در نظر بگیرید تا تعیین کنید که آیا پمپ خود مکش برای کاربرد شما انتخاب مناسبی است یا خیر.

نحوه انتخاب پمپ خود مکش مناسب چگونه است؟

انتخاب پمپ خود مکش مناسب شامل در نظر گرفتن چندین فاکتور برای اطمینان از برآورده شدن نیازهای خاص شما است. در اینجا برخی از ملاحظات کلیدی هنگام انتخاب یک پمپ خود پراینگ وجود دارد:

1. الزامات کاربردی Application Requirements
2. لیفت مکش Suction Lift
3. اندازه و ظرفیت پمپ Pump Size and Capacity
4. سازگاری مواد Material Compatibility
5. قابلیت اطمینان و نگهداری Reliability and Maintenance
6. ملاحظات بودجه و هزینه Budget and Cost Considerations
7. مشاوره تخصصی Expert Advice

الزامات کاربردی: Application Requirements

الزامات کاربردی خاص برای پمپ خود مکش، مانند نوع مایع مورد استفاده (آب، فاضلاب، مواد شیمیایی و غیره)، سرعت جریان، فشار و دما را تعیین کنید. هر گونه ملاحظات خاصی مانند وجود مواد جامد یا مواد ساینده را در نظر بگیرید. این به محدود کردن گزینه های پمپ مناسب برای کاربرد شما کمک می‌کند.

لیفت مکش: Suction Lift

الزامات لیفت مکش برنامه خود را ارزیابی کنید. فاصله عمودی منبع مایع تا پمپ را تعیین کنید و اطمینان حاصل کنید که پمپ خود پراینگی که انتخاب می‌کنید می‌تواند از عهده بالابر مکش مورد نیاز برآید. مهم است که پمپی با ظرفیت بالابر مکش انتخاب کنید که بیش از نیاز واقعی شما باشد تا تغییرات یا تغییرات موقتی در سطح مایع وجود داشته باشد.

اندازه و ظرفیت پمپ: Pump Size and Capacity

دبی مورد نظر و فشار مورد نیاز برای کاربرد خود را در نظر بگیرید. اطمینان حاصل کنید که پمپ خود پرایمینگ دارای ظرفیت و قابلیت هد (فشار) مناسب برای برآوردن نیازهای شما است. باید بتواند با حفظ سطح فشار مورد نظر، دبی پیش بینی شده را کنترل کند.

سازگاری مواد: Material Compatibility

سازگاری مواد پمپ را با مایع پمپاژ شده بررسی کنید. مایعات مختلف ممکن است برای اطمینان از دوام و مقاومت شیمیایی به مواد خاصی نیاز داشته باشند. عواملی مانند خوردگی، فرسایش و پتانسیل واکنش های شیمیایی را برای انتخاب پمپ خود مکش ساخته شده از مواد مناسب مانند فولاد ضد زنگ، چدن یا پوشش‌های پلیمری خاص در نظر بگیرید.

قابلیت اطمینان و نگهداری: Reliability and Maintenance

قابلیت اطمینان و نیازهای تعمیر و نگهداری پمپ خود پراینگ را ارزیابی کنید. به دنبال پمپ‌هایی از تولید کنندگان معتبر باشید که به دلیل تولید تجهیزات قابل اعتماد و با کیفیت شناخته شده‌اند. سهولت نگهداری، در دسترس بودن قطعات یدکی و شبکه پشتیبانی و خدمات سازنده را در نظر بگیرید. اطمینان حاصل کنید که مکانیزم پرایمینگ پمپ خود مکش قوی است و برای عملکرد طولانی مدت و بدون مشکل طراحی شده است.

ملاحظات بودجه و هزینه: Budget and Cost Considerations

بودجه خود را برای خرید پمپ خود مکش ، نصب و نگهداری مداوم ارزیابی کنید. قیمت مدل‌ها و مارک‌های مختلف پمپ را مقایسه کنید، اما هزینه‌های بلندمدت مربوط به تعمیر و نگهداری، مصرف انرژی و هرگونه لوازم جانبی یا کنترل‌های مورد نیاز را نیز در نظر بگیرید.

مشاوره تخصصی: Expert Advice

اگر در انتخاب پمپ خود پرایمینگ مناسب برای کاربرد خود مطمئن نیستید، با کارشناسان متخصص فرامکانیک مشورت کنید؛ مجموعه فرامکانیک جزو معدود تامین کنندگان پمپ خود مکش در کشور است که بصورت مستقیم بعد از ارزیابی مشتری اقدام به واردات دقیق و کاربردی برای خریداران می‌کند. کارشناسان خبره در زمینه‌ی پمپ های خود مکش می‌توانند راهنمایی و بینش‌های ارزشمندی را ارائه دهند، گزینه های مناسب را توصیه کنند و به شما در تصمیم گیری آگاهانه بر اساس نیازهای خاص خود کمک کنند.

با در نظر گرفتن این عوامل، می‌توانید پمپ خود مکشی را انتخاب کنید که با نیازهای کاربردی شما مطابقت داشته باشد، عملکرد قابل اعتماد را تضمین کند و عملکرد مطلوب را ارائه دهد.

روش هاي تبديل پمپ هاي غير خودمكش به پمپ های خود مکش

در چنين پمپ هايي اتصال بازچرخش در مخزن تخليه تعبيه شده، كه مي‌بايست مكش پروانه ارتباط برقرار مي‌كند.

مخزن قبل از اولين راه اندازي پمپ پر مي‌گردد. وقتي كه پمپ شروع به كار مي‌كند پروانه تمام سيالي را كه از اتصال بازچرخش بدرون آن آمده به همراه مقدار معيني از هوا كه از خط مكش مي‌آيد، جابجا مي‌كند. اين مخلوط هوا و مايع به مخزن تخليه شده و در مخزن اين دو از يكديگر جدا مي‌شوند. هوا از خروجي پمپ خارج مي‌گردد و سيال از طريق مسير بازچرخش مسير به مكش پروانه بر مي‌گردد.

اين عمل ادامه مي‌يابد تا تمام هوا از خط مكش خارج گردد، بنابراين خلا ايجاد شده و اين خلا سيال را از خط مكش به لوله مكش و سپس به پره ها مي‌كشد. بعد از اينكه هوا تخليه شد و سيال به درون پمپ كشيده شد اختلاف فشار بين بدنه پمپ و ورودي باعث مي‌شود كه شير راه انداز (كه ارتباط بين تخليه و ورودي را برقرار مي‌كند) بسته شود. ضروري است هنگاميكه پمپ از كار مي‌افتد مخزن در طرف مكش از سيال پر باشد بطوريكه پمپ براي راه اندازي مجدد آماده باشد. اين عمل توسط اتصال يك شير يا نوعي تله بين لوله مكش و پروانه انجام مي‌گيرد.

امروزه پمپ هايي با بازچرخش در مكش به ندرت مورد استفاده قرار مي‌گيرند و در آينده بيشترين استفاده از بازچرخش در رانش خواهد بود.

بازچرخش در رانش 

تفاوت اين روش راه اندازي با روش هاي قبلي در اين است كه سيال راه اندازي به مكش پمپ بر نمي‌گردد بلكه در پروانه يا محيط بيروني آن با هوا مخلوط مي‌گردد. مزيت اصلي اين روش، حذف پيچيدگي مكانيزم هاي شير داخلي مي‌باشد. اين چنين پمپ خودمكشي در شكل 5 شرح داده شده است. يك پره باز (A) درون محفظه حلزوني (B) مي‌چرخد و مايع را از راه C به درون مخزن D تخليه مي‌كند. وقتي‌كه پمپ شروع به كار مي‌كند، سيال محبوس شده حباب وارده از مكش را به قسمت تخليه مي‌برد. آنجا هوا از سيال جدا گشته و خارج مي‌شود. هنگاميكه سيال درون مخزن از طريق مجراي بازچرخش F دوباره به پره باز مي‌گردد، پس از مخلوط شدن مجدد با حباب هاي هوا از طريق مسير C تخليه مي‌گردد. اين عمل بصورت پيوسته تكرار شده، تا تمام هواي درون خط مكش خارج گردد.

هنگام راه اندازي پمپ، توزيع فشار يكنواخت حول پروانه ايجاد شده و از هرگونه چرخش مجدد جلوگيري مي‌نمايد.

ادامه

از اين لحظه به بعد، مايع به درون مخزن از طريق F و C تخليه مي‌گردد.

در شكل 6 روشهاي تبديل پمپ به پمپ خودمكش با استفاده از وسايل كمكي نشان داده شده است.

(a): در حالت تغذيه مكش، با باز شدن شير مكش و ورود سيال، هوا از طريق شير هواي خروجي از محفظه پمپ خارج مي‌گردد.

(b): يك مسير كنارگذر نزديك شير يك طرفه تخليه امكان استفاده از سيال درون لوله خروجي براي راه اندازي پمپ را پديد مي‌آورد.

(c): يك شير تغذيه سيال را در مسير مكش نگه مي‌دارد.

(d): پمپ جدايش هوا را از محفظه اصلي مي‌مكد تا عمل راه اندازي را انجام دهد.

(e): اژكتور همان عمل مكيدن هوا را از محفظه اصلي انجام مي‌دهد.

(f): يك مخزن راه انداز مقدار كافي سيال را براي ايجاد جريان در شروع كار پمپ فراهم مي‌سازد.

(h و g): پمپ هاي خلا بطور دستي يا اتوماتيك راه اندازي پمپ اصلي را كنترل مي‌نمايند.