روغن کاری یاتاقان های پمپ سانتریفیوژ
روغن کاری یاتاقان های پمپ های سانتریفیوژ از ديدگاه استاندازد 610 API
نوع ياتاقان هاي مورد استفاده، چينش آنها و نحوه روغن کاری یاتاقان ها در پمپ هاي سانتريفيوژ يكي از مهمترين مباحث اجزاي جانبي اين نوع از پمپ هاست. براي پاسخگويي به سئوالات احتمالي در زمينه روغن کاری یاتاقان های پمپ سانتریفیوژ رجوع به استاندارد بهترين روش پيشنهادي است. استاندارد 610 API كه استاندارد پمپ هاي نفتي و صنايع پتروشيمي است در بندهاي زیر خود موارد مربط به ياتاقان ها، چينش و روغن کاری یاتاقان ها را مورد بحث قرار داده ایم. در ادامه متن نوشتار در فرامکانیک اين استاندارد ارائه شده است.
توضیحاتی در مورد روغن کاری یاتاقان های پمپ های سانتریفیوژ از دیدنگاه استاندازد 610 API ؟
API 610 استانداردی است که توسط موسسه نفت آمریکا تهیه شده است که الزامات طراحی و ساخت پمپ های گریز از مرکز مورد استفاده در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی را تشریح میکند. یکی از اجزای کلیدی پمپ گریز از مرکز، یاتاقان های آن است که وظیفه پشتیبانی روتور و اطمینان از چرخش روان و کارآمد آن را بر عهده دارد.
روغن کاری برای حفظ عملکرد مناسب یاتاقان ها در یک پمپ گریز از مرکز ضروری است. هدف از روانکاری کاهش اصطکاک و سایش بین اجزای مختلف یاتاقان مانند عناصر غلتشی و راهرو و دفع گرمای تولید شده توسط اصطکاک است.
API 610 مستلزم آن است که یاتاقان های پمپ گریز از مرکز با یک روان کننده مناسب که با مواد مورد استفاده در ساخت بلبرینگ سازگار است، روانکاری شوند. روانکار باید بتواند در برابر درجه حرارت و شرایط کاری پمپ و همچنین هر گونه عوامل شیمیایی یا محیطی که ممکن است وجود داشته باشد مقاومت کند.
دسته بندی نحوه روغن کاری یاتاقان های پمپ سانتریفیوژ
دو نوع اصلی از سیستم های روانکاری برای یاتاقان های پمپ گریز از مرکز استفاده میشود: روغن کاری روغن و روغن کاری گریس. سیستم های روانکاری روغن معمولاً از یک سیستم گردش برای تغذیه مداوم روغن به یاتاقان ها استفاده میکنند، در حالی که سیستم های روغن کاری گریس از یک روان کننده ضخیم و نیمه جامد استفاده می کنند که به طور دوره ای روی یاتاقان ها اعمال میشود.
API 610 دستورالعملهایی را برای طراحی و ساخت سیستمهای روانکاری روغن و گریس، از جمله مشخصات نوع و ویسکوزیته روانکننده، روش کاربرد، و محل و طراحی اجزای سیستم روانکاری ارائه میکند.
نگهداری و بازرسی منظم سیستم روغن کاری نیز برای اطمینان از عملکرد صحیح یاتاقان ها مهم است. API 610 توصیه می کند که سیستم روغن کاری به طور منظم بازرسی و نگهداری شود، از جمله بررسی سطح روغن یا گریس، نظارت بر دما و فشار سیستم روانکاری، و تمیز کردن یا تعویض فیلترها یا سایر اجزاء در صورت لزوم.
به طور خلاصه، روانکاری یاتاقان های پمپ های گریز از مرکز یکی از اجزای حیاتی برای اطمینان از عملکرد صحیح پمپ است. API 610 دستورالعملهایی را برای طراحی و ساخت سیستمهای روغنکاری ارائه میکند و نگهداری و بازرسی منظم را برای اطمینان از عملکرد صحیح سیستم توصیه میکند.
یاتاقان ها
هر شفت بايد توسط دو یاتاقان شعاعي و يك یاتاقان محوري دو واكنشه (Double‐acting) (كف گرد) حمايت شود كه یاتاقان محوري مجاز است كه با يكي از ياتاقان هاي شعاعي تركيب شود يا نشود. یاتاقان بايد به يكي از سه آرايش زير باشد:
- شعاعي جزء غلتكي (Rolling element) و كف گرد
- شعاعي هيدروديناميكي و كف گرد جزء غلتكي
- شعاعي هيدروديناميكي و كف گرد
مگر اينكه آرايش ديگري مشخص شده باشد كه در اين صورت نوع ياتاقان ها و آرايش آنها با توجه به محدوديت هاي جدول 1 تعيين ميشود.
حال توضيحاتي پيرامون محدوده هاي اشاره شده در جدول 1 ارائه ميشود:
نوع ياتاقان و آرايش آن | شرايط |
شعاعي جزء غلتكي و كف گرد | ياتاقان هاي شعاعي و كف گرد با سرعت و طول عمر در محدوده براي
ياتاقان هاي جزء غلتكي و چگالي انرژي پمپ زير حد مجاز |
شعاعي هيدروديناميكي و كف گرد جزء غلتكي
و شعاعي هيدروديناميكي و كف گرد
|
ياتاقان هاي شعاعي با سرعت و طول عمر خارج از محدوده براي ياتاقان هاي جزء غلتكي و
ياتاقان هاي كف گرد با سرعت و طول عمر داخل محدوده و چگالي انرژي پمپ زير حد مجاز |
شعاعي هيدروديناميكي و كف گرد | ياتاقان هاي شعاعي و كف گرد با سرعت و طول عمر خارج از محدوده براي
ياتاقان هاي جزء غلتكي و چگالي انرژي پمپ زير حد مجاز |
سرعت ياتاقان هاي جزء غلتكي
براي تمام انواع ياتاقان ها از مقداري كه توسط سازنده ي ياتاقان به عنوان بالاترن سرعت مجاز آن اعلام شده است نبايد تجاوز شود. براي ياتاقان هاي ساچمه اي (Ball Bearing) پارامتر ndm براي هر ياتاقان نبايد از مقدار 500000 در حالت روغن كاري شده و از مقدار 350000 در حالت گريس كاري تجاوز كند.
شايان ذكر است كه dm قطر ميانگين ياتاقان است كه ميانگين قطر داخلي و قطر خارجي آن بوده و با رابطه ي زير تعريف ميشود:
dm = (D+d)/2
d قطر داخلي و D قطر خارجي ياتاقان بوده و واحد تمامي قطرها ميلي متر مي باشد. همچنين n سرعت دوراني شفتي است كه ياتاقان روي آن نصب شده است و به واحد دور در دقيقه (rpm) بيان مي شود.
تذكر 1 : محدوده هاي دمايي مشخص شده براي هر ياتاقان (در بخش 4,2,01,6 بحث خواهد شد) مي تواند مقدار ndm را محدودتر كند.
تذكر 2 : كلا ياتاقان هاي غلطكي و كروي حد سرعت بيشينه ي كمتري نسبت به ياتاقان هاي ساچمه اي دارند.
عمر ياتاقان هاي غلتشی بصورت کامل در مقاله زیر توضیح داده شده است:
یاتاقان هاي شعاعي هيدروديناميكي و كف گرد در مواقعي استفاده مي شوند كه چگالي انرژي 4×10 kw/min و يا بيشتر باشد.
تذكر 3 : چگالي انرژي ار رابطه ي زير به دست مي آيد:
چگالي انرژي = توان (kW) x سرعت دوران (rpm)
بیرینگ کف گرد
اندازه ي ياتاقان هاي كف گرد بايد به گونه اي انتخاب شود كه تمامي شرايط ممكن، شامل بيشترين اختلاف فشار و مطابق با موارد زير در نظر گرفته شده باشد:
- تمامي بارهاي وارده بايد براي لقي داخلي طراحي شده و دو برابر لقي داخلي طراحي شده تعيين شوند.
- نيروهاي تراست براي كوپلينگ هاي جزء فلزي انعطاف پذير بايد بر اساس بيشترين خمش مجاز تعيين شده توسط سازنده ي آن محاسبه شوند. اگر يك موتور با بوش (بدون ياتاقان كف گرد) مستقيما به يك پمپ با كوپلينگ متصل شود، تراست منتقل شده توسط كوپلينگ به عنوان بيشينه تراست موتور در نظر گرفته ميشود.
- علاوه بر تراست ناشي از روتور و تمامي عكس العمل هاي داخلي مربوط به بدترين شرايط كاركرد مجاز، نيروي محوري منتقل شده توسط كوپلينگ انعطاف پذير به عنوان قسمتي از نيروي وارد بر ياتاقان كف گرد تلقي ميشود.
- اگر جهت چرخش نرمال پمپ برعكس شود، ياتاقان هاي كف گرد اين توانايي را دارند كه در حالت بار كامل نيز كار كنند.
بیرینگ شیار عمیق Deep Groove
ياتاقان هاي شيار عميق تك رديفه بايد مطابق دسته بندي گروه 3 استاندارد 5753 ISO لقي شعاعي داخلي داشته باشند. (بزرگتر از لقي داخلي N كه نماينده لقي نرمال است.) ياتاقان هاي يك يا دو رديفه نبايد شيارهاي پر داشته باشند. قفسه هاي غيرفلزي مجاز نيستند. هرقدر لقي داخلي بزرگتر باشد، افزايش دماي روانساز كاهش مي يابد. از طرفي با افزايش اين لقي، ارتعاشات افزايش مييابد. وندور بايد تضمين كند كه افزايش دما مطابق با جدول و ارتعاشات با توجه به جدول استانداردهاي بين المللي را ارضا مينمايد.
تذكر : گروه 3 استاندارد 20 ANSI/ABMA معادل با گروه 3 استاندارد 5753 ISO است.
تراست بیرینگ
ياتاقان هاي ساچمه اي كف گرد بايد به صورت جفتي با ياتاقان تماس زاويه اي 40 درجه تك رديفه (سري 7000) با قفسه ي برنجي ماشينكاري شده مورد استفاده قرار گيرند. از قفسه هاي غيرفلزي استفاده نشود. اگر خريدار تاييد كند ميتوان از قفسه هاي فولاد پرس شده استفاده كرد. ياتاقان ها بهتر است به آرايش پشت به پشت (Back‐to‐ Back) مورد استفاده قرار گيرند مگر اينكه خريدار الزامي بر استفاده از آرايشي ديگر را اعلام كند. جهت ايجاد تناسب با كاربرد و برآورده كردن ميزان عمر درخواستي ياتاقان بنا به استاندارد هاي بين المللي، وندور بايد لقي ياتاقان و پيش بار اعنالي به آن را تعيين كند.
تذكر : در برخي از كاربردها استفاده از آرايش هاي ديگر ميتواند مفيدتر باشد. اين كاربردها مواردي است كه در آنها بار محوري بسيار كمي به ياتاقان وارد مي شود و اين بار به صورت پيوسته اعمال ميشود.
محاسبه عمر روغن کاری یاتاقان ها
براي محاسبه ي عمر ياتاقان هاي جزء غلتكي (منظور عمر پايه كه با L10h نشان داده مي شود است) بايد محاسبات را با توجه به استاندارد 281 ISO انجام داد. كمترين مقدار مجاز براي اين عمر 25000 ساعت تحت عملكرد پيوسته در شرايط مشخص شده و 16000 ساعت تحت ماكزيمم نيروي شعاعي و محوري در سرعت مشخص شده مي باشد.
تذكر 1 : استاندارد 281 ISO طول عمر پايه را در واحد ميليون دور مشخص مي كند. با توجه به سرعت دوراني شفت مي توان اين مقدار را به ساعت تبديل كرد.
تذكر 2 : براي تعيين طول عمر استاندارد ANSI/ABMA با استاندارد 281 ISO معادل است.
محاسبه عمر یاتاقان
حداقل عمر سيستم ياتاقان ها (عمر محاسبه شده براي سيستم تركيبي ياتاقان هاي مورد استفاده در پمپ مورد نظر) بايد برابر ساعت تحت عملكرد پيوسته در شرايط مشخص شده و 16000 ساعت تحت ماكزيمم نيروي شعاعي و محوري در سرعت مشخص شده مي باشد. براي محاسبه عمر سيستم ياتاقان ها رابطه ي زير ارائه مي شود:
كه در آن:
- L10hA عمر پايه بر اساس استاندارد 281 ISO براي ياتاقان A
- L10hB عمر پايه بر اساس استاندارد 281 ISO براي ياتاقان B
- L10hN عمر پايه بر اساس استاندارد 281 ISO براي ياتاقان N
- N تعداد ياتاقان هاي پمپ مورد نظر
تذكر : براي دستيابي به عمر سيستم ياتاقان هاي 25000 ساعت يا 16000 ساعت لازم است كه عمر پايه ي هر ياتاقان به تنهايي بيشتر از مقادير 25000 ساعت و 16000 ساعت باشد.
اگر بار اعمالي به ياتاقان هاي جفت شده با ياتاقان تماس زاويه اي 40 درجه كه در قسمت بالا بيان شد، تجاوز كرد بايد از آرايش هاي ديگري به جاي آرايش پشت به پشت استفاده كرد.
نصب یاتاقان غلتشی
ياتاقان هاي جزء غلتكي بايد با توجه به موارد زير نصب، نگهداري و جايابي شوند:
الف) ياتاقان ها بايد با توجه به استاندارد ANSI/ABMA7 روي سطح مشترك با شفت يا با لقي قطري روي هوزينگ فيت شوند.
ب) ياتاقان ها بايد مستقيما روي شفت نصب شوند. در صورت استفاده از هر حامل ياتاقان اين مسئله بايد توسط خريدار تاييد شود.
ج) ياتاقان ها بايد به وسيله شانه (Shoulder) ، طوقه (Collar) و يا هر وسيله جايابي مثبت ديگري جايابي شوند. خار حلقوي (Snap ring) و واشرهاي فنري (Spring‐type washer) مورد تاييد نيستند.
د) وسيله ي مورد استفاده جهت قفل كردن ياتاقان هاي كف گرد محدود به يك مهره با واشر قفلي زباني است.
تذكر : موارد بيان شده در فوق، قابل اعمال به ياتاقان هاي جزء غلتكي شامل هر دو نوع ياتاقان ساجمه اي و ياتاقان غلتكي است.
ممكن است براي يك ياتاقان غلتكي مشخص، لقي قطري بين ياتاقان و هوزينگ كافي و مناسب نباشد.
هوزينگ یاتاقان ها
هوزينگ ياتاقان ها بايد به گونه اي آرايش يابند كه براي تعويض ياتاقان ها نيازي به ايجاد مزاحمت براي اجزاي پمپ نباشد.
روغن کاری هوزینگ یاتاقان ها
هوزينگ براي ياتاقان هاي روغنكاري شده با روغن هاي غير پر فشار بايد رزوه دار و داراي دريچه خروجي حداقل DIN15 كه معادل ½ NPS است باشد. هوزينگ بايد مجهز به روغندان تراز ثابت با حجم حداقل 4 اونس سيال كه داراي ترازكننده مثبت، محفظه شيشه اي ضد گرما و قفسه ي حمايتي سيمي است، باشد. يك نشانگر دائمي تراز مناسب روغن بايد با دقت بالا نصب و به صورت واضح روي سطح خارجي هوسينگ به وسيله ي تگ هاي فلزي، حكاكي روي فولاد و يا ديگر راه هاي پر دوام مشخص شود. شيشه مرئي بايد به گون هاي قرار گيرد كه تراز دلخواه روغن روي %50 قرار گيرد.
هوزينگ براي روغن کاری یاتاقان های هيدروديناميكي روغنكاري شده با روغن پرفشار بايد به گونه اي تنظيم شود كه كمترين جوشش ممكن رخ دهد. سيستم تخليه بايد براي نگه داشتن تراز روغن و كف زير شفت و آب بند مناسب باشد.
خنک سازی روغن کاری یاتاقان ها
خنك كاري كافي براي نگه داشتن دماي روغن و ياتاقان در دماي مشخص شده تحت شرايط عملكردي مشخص و دماي محيط 43 درجه سانتيگراد بايد صورت گيرد. به همين جهت موارد زير ارائه ميشود:
الف) براي سيستم تحت فشار، دماي روغن خروجي بايد زير 70 درجه سانتيگراد و دماي بدنه فلزي ياتاقان زير 93 درجه سانتيگراد باشد. حين تست خريد و تحت ناسازگارترين حالت عملكردي، افزايش دماي روغن نبايد بيشتر از 28 درجه سانتيگراد باشد.
ب) براي سيستم هاي رينگ روغني دماي كارتر (Oil sump) بايد زير 82 درجه سانتيگراد باشد. حين تست خريد افزايش دماي كارتر نبايد از 40 درجه سانتيگراد بيشتر از دماي محيط بيشتر باشد. همچنين دماي رينگ روغن بيشتر از 93 درجه سانتيگراد نشود.
تذكر : پمپ هايي با سيستم رينگ روغني معمولا تحت تست هاي كوتاه مدت و حتي تست هايي به مدت 4 ساعت به پايداري دمايي نميرسند.
خنک کاری با آب
اگر خنك كاري به وسيله آب مدنظر باشد، كويل هاي خنك گاري پيشنهاد ميشود. كويل ها و فيتينگ هاي مورد استفاده بايد از جنس غيرآهني و فولاد ضدزنگ آستنيتي باشد و هيچ اتصال داخلي تحت فشاري نداشته باشد. لوله هاي مورد استفاده بايد داراي حداقل ضخامت 1 ميليمتر و حداقل قطر خارجي 12 ميليمتر باشند. در صورت استفاده از صندوق آب (Water jacket) تنها از اتصالات خارجي استفاده شود و از هيچ اتصال واشر يا رزوه داري استفاده نشود تا از نشت آب به مخزن روغن جلوگيري شود.
تذكر : خنك كاري رينگ خارجي منجر به كاهش لقي و خرابي رينگ ميشود.
هوزينگ براي ياتاقان هاي جزء ساچمه اي بايد به گونه اي طراحي شود كه جلوي آلودگي هاي گرد و غبار و ساير مواد خارجي را بگيرد. براي دستيابي به اين منظور نيازي به استفاده از سرويس هايي مثل تصفيه هوا نيست. اين هوزينگ ها به وسيلهي آب بندهايي با انتهاي مارپيچ (Labyrinth type) يا انتهاي مغناطيسي (Magnetic type) كه قابل تعويض هستند، شفت را از ميان خود عبور مي دهند. به همين دليل از آب بندهاي لبه دار (Lip type) نبايد استفاده كرد. جنس متريال آب بندها بايد ضد جرقه باشد. استفاده از آب بند مناسب باعث نگه داشتن روغن در هوسينگ و جلوگيري از ورودي ذرات خارجي به آن ميشود.
تذكر : بنا بر تصور تعداد زيادي از كاربرها، آلمينيوم خالص و آلياژهاي آن همراه با %2 منگنز يا %2/0 مس و همچنين آلياژهاي پايه مسي (مانند برنج و برنز) ضد جرقه هستند ولي استانداردهايي مانند استانداردEN 13463‐1 اين جنس ها را قابل انفجار ميداند.
اگر از روغن تيره استفاده مي شود الزامات بخش هاي بالا اعمال شود.
روغن کاری یاتاقان ها با روغن تیره خالص
براي روغن كاري روغن تيره خالص، ياتاقان و هوزينگ ياتاقان بايد موارد زير را ارضا كند:
الف) يك اتصال ورودي روغن تيره رزوه شده 6 ميليمتري ( ¼ NPS) بايد براي هوزينگ يا كاور انتهايي براي هر فاصله ي بين ياتاقان جزء غلتكي و هوزينگ ياتاقان و آب بند مهيا شود.
ب) فيتينگ روغن تيره بايد به گونه اي جايابي شود كه روغن بتواند از ميان ياتاقان جزءغلتكي عبور كند.
ج) رينگ هاي روغن يا زبانه ها يا مخزن هاي روغن تراز ثابت لازم نيست و متعاقبا نشانگر تراز روغن نيز وجود ندارد.
د) حفره تخليه روغن و كلا هر گذرگاه ديگر روغن در هوزينگ ياتاقان بايد سوراخگيري شود تا جلوي روغن را براي باي پس (Bypassing) كردن ياتاقان بگيرد.
ه) استفاده از سيستم هاي خنك كاري آب مجاز نيست.
تذكر : در مواردي كه دماي فرآيند بالاي 300 درجه سانتيگراد است، استفاده از هوسينگ ياتاقان با روغن كاري روغن تيره خالص همراه با برخي ويژگي ها و خصيصه هاي ديگر مي تواند منجر به كاهش انتقال حرارت به قاب هاي ياتاقان شود. اين ويژگي ها عبارتند از:
- فلينگر هاي نوع چاه حرارتي (فلينگر (flinger) وسيله ای است که روی شفت در حال دوران نصب می شود و وظيفه ی آن ارسال روانساز به ياتاقان و جلوگيری از ورود ذرات ماسه مانند به آن به وسيله نيروی گريز از مرکز است.)
- شفت هاي فولادي ضد زنگ داراي رسانش حرارتي پاييني هستند.
- سدهاي حرارتي
- خنك كاري به وسيله فن
- فيلتر كردن روغن تيره با خنك كاري كارتر يا خود روغن
روغن کاری یاتاقان ها با روغن تیره تسویه شده
براي روغن كاري روغن تيره تصفيه شده، ياتاقان و هوسينگ ياتاقان بايد موارد زير را ارضا كند:
الف) يك اتصال ورودي روغن تيره رزوه شده 6 يا 12 ميليمتري ( ½ NPS ¼ or) بايد در نيمه بالايي هوزينگ ياتاقان نصب شود تا هنگام پر شدن هوزينگ آن را خالي كند.
ب) بايد يك مخزن روغن تراز ثابت تهيه شود. همچنين لازم است يك نشانگر تراز روي هوزينگ نصب شود. روغن کاری یاتاقان های پمپ سانتریفیوژ به يك از روش هاي حمام روغن، فلينگر و يا سيستم رينگ روغن انجام شود.
ج) مخزن روغن شيشه اي بايد مجهز به يك كنترل سرريز باشد تا اجازه تخليه روغن اضافي را بدهد كه تراز روغن در كارتر ثابت بماند و از طرفي از چكه كردن اين روغن بر شاسي جلوگيري كند.
د) مخزن روغن شيشه اي بايد به گونه اي لوله كشي شود كه با فشار داخلي هوزينگ ياتاقان كار كند و مقدار اضافي ناخالصي ها را از هوزينگ خارج نكند و باعث چكه كردن نشتي روي شاسي نشود.
نکات روغن کاری یاتاقان های پمپ سانتریفیوژ
- براي هر دو حالت روغن کاری یاتاقان های پمپ سانتریفیوژ با روغن تيره خالص و تصفيه شده اتصال تخليه بايد در پايين هوزينگ نصب شود تا به خوبي تخليه صورت گيرد.
- ياتاقان حفاظت شده يا آب بندي شده نبايد در مواقع استفاده از سيستم روغن تيره مورد استفاده قرار گيرد.
- ادواتي مانند تامين كننده روغن و فيتينگ تخليه بايد توسط خريدار تهيه شوند.
- هوزينگ براي روغن کاری یاتاقان های پمپ سانتریفیوژ با رينگ روغني بايد داراي پورت هايي براي مشاهده بصري رينگ هاي روغن حين عملكرد پمپ باشد.
- تمامي هوزينگ هاي ياتاقان ها بايد در موقعيت هايي كه در شكل هاي 1 تا 3 نشان داده شده اند گودي داشته باشند تا اندازه گيري ارتعاشات ثابت آسان شود. اين گودي ها بايد ريخته گري یا ماشينكاري شوند و معمولا عمق آنها 2 ميليمتر و زاويه ي آنها 120 درجه است.
ادامه
- در شكل 1 محل قرارگيري اندازه گير ارتعاشات براي پمپ هاي OH و BB نشان داده شده است. در شكل 2 اين مكان براي پمپ هاي VS و در شكل 3 اين مقدار براي پمپ هاي عمودي خطي (OH3) و پمپ هاي دنده اي سرعت بالا كه به ترتيب با a و b نشان داده شده اند، مشخص شده است.
- اگر مشخص شده باشد كه هوزينگ نيازمند اتصالي رزوه دار براي نصب دائم تراسفورماتورهاي ارتعاشات است، بايد از استاندارد 670 ANSI/API Std پيروي كرد. همانطور كه در شكل هاي 1 تا 3 نشان داده شده است، در صورت استفاده از چفت متريك بايد M8 x 25 باشد.
- در صورت استفاده از اندازه گير معناطيسي ارتعاشات بايد سطحي صاف به قطر حداقل 25 ميليمتر تعبيه شود.
- خريدار بايد تعيين كند كه مايل به استفاده از روغن کاری یاتاقان های پمپ سانتریفیوژ تركيبي هست يا خير. اگر پاسخ مثبت است بايد نوع روغن تركيبي هم مشخص شود. وندور بايد مشخص كند كه رنگ آميزي داخل هوزينگ براي روغن انتخابي مناسب است يا خير.
روغن کاری یاتاقان های پمپ سانتریفیوژ
- ياتاقان و هوزينگ پمپ بايد به گونه اي طراحي شوند كه مناسب براي روغن کاری یاتاقان ها با روغن معدني (هيدروكربني) باشند.
- راهنماي عملكرد و نگهداري بياد نحوه ي چرخش روغن در فرآيند روغنكاري را شرح دهد.
- ميتوان تدارك لازم براي استفاده از هر دوي روغن تيره تصفيه شده و روغن خالص را فراهم ساخت. (براي توضيحات بيشتر به بخش بالا مراجعه شود.)
- ميتوان ياتاقان هاي جزء غلتكي را گريسكاري كرد. به همين منظور رعايت موارد زير الزامي است:
- عمر گريس (فاصله تا گريسكاري بعدي) بايد به روشي كه توسط سازنده توصيه شده يا توسط خريدار مطرح شده محاسبه شود.
- اگر عمر به دست آمده زير 2000 ساعت باشد، استفاده از گريسكاري توصيه نميشود.
- اگر عمر محاسبه شده در حدود 2000 ساعت و يا بيشتر تا 2500 ساعت باشد، بايد تدبيري براي تخليه مفيد گريس كهنه و گريسكاري دوباره توسط وندور همراه با زمان گريسكاري بعدي به خريدار اعلام شود.
- اگر عمر گريس 2500 ساعت يا بيشتر باشد، به سيستمي براي اضافه كردن گريس در حين عملكرد نياز نيست.
دیدگاهتان را بنویسید